Katerina Zafeiropoulou

Mitosis

Η διαδικασία δημιουργίας νέων οργανισμών – η αναπαραγωγή, καθώς και η αυξησή τους, έχουν ώς αφετηρία τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων που γίνεται με την κυτταρική διαίρεση. Τύπος της κυτταρικής διαίρεσης είναι η Μίτωση.

Η αναπαραγωγή είναι μια από τις ζωτικές λειτουργίες της φύσης και διακρίνει τους ζωτικούς οργανισμούς από την νεκρή ύλη. Οι πληθυσμοί πολλαπλασιάζονται αποκωδικοποιώντας μηχανισμούς που ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια των κυτταρικών διαιρέσεων και οδηγούν στο σχηματισμό των γεννετικών κυττάρων. Η δυνατότητα ανασυνδυασμού των γεννετικών χαρακτήρων καθορίζουν τη μορφή των απογόνων. Έτσι, η αναπαραγωγή δεν εξασφαλίζει μόνο την διαιώνιση και επιβίωση του είδους, αλλά επιτρέπει επίσης την προσαρμογή του σε μεταβαλλόμενες συνθήκες δημιουργώντας τις προυποθέσεις για εξέλιξη σε νέα είδη.

Οι εικόνες που προσομοιάζουν μεμονωμένα κύτταρα μοιάζουν να επιπλέουν σε ακαθόριστους χώρους. Αυτή η εικονοπλαστική μεταφορά, αφαιρεί τις κλινικές προεκτάσεις, αναφορές σε στοιχεία βιολογικά,  επιτρέποντας στις ζωγραφισμένες επιφάνειες να γίνουν αντικείμενα αφής πεδία αφηρημένων εικόνων. Η ύλη αποκτά μια συμπαγή διάσταση που μεταμορφώνει τις επιφάνειες εργασίας από ζωγραφικές σε ‘γλυπτικές’. Το συγκεκριμένο εικαστικό ιδίωμα διερευνά ζητήματα σχετικά με την υπόσταση της ύλης και το χειρισμό της.

Μέσα από τις αλλεπάλληλες στρώσεις χρώματος προκύπτουν συνειρμοί σχετικά με τις απαιτούμενες προυποθέσεις δημιουργίας νέων οργανισμών σε μια κοινωνία σε αμφισβήτηση. Οι εικόνες προκαλούν διφορούμενα συναισθήματα οικειοποίησης αλλά και ταυτόχρονα εσωτερικής απομόνωσης και αμηχανίας. Λειτουργούν συνειρμικά σε μια αλλαγή και αναθεώρηση που αναφέρεται στο σύνολο της κοινωνικής απεύθυνσης. Δοκιμάζει τα όρια του προσωπικού και του συλλογικού φανερώνοντας την προβληματική σχέση που μπορεί να συνεπάγονται αυτά τα δύο.