Katerina Zafeiropoulou

Biopsy

Η έρευνα συμπορεύεται με τις εξελίξεις της βιολογίας. Οι διεργασίες ανάπτυξης της φύσης ξεκινούν από την κατανόηση των μικρότερων μονάδων για να εξηγηθούν οι ανώτερες μορφές ζωής. Βιομορφικά πλέγματα, οδικοί νευρώνες συνυπάρχουν με την υπόμνηση  μαθηματικών σχημάτων. Η ζωγραφική ως μαθηματική παραίσθηση και βιολογική υπόμνηση μέσα από αλλεπάλληλα στρώματα χρώματος επιτρέπει διακριτικά τη φανέρωση μιας υπαρξιακής πύκνωσης.

Ελλειπτικές φόρμες, κουβάρια ή απολήξεις γραμμών παράγουν εύπλαστα σχήματα που χτίζουν βιωματικούς δεσμούς μεταξύ των έργων και των θεατών. Ένα παράξενο σύμπαν από εικόνες που αποτελούν ιατρικές αναπαραστάσεις αρτηριοφλεβικών αναστομώσεων,  μελέτες βιολογικού πειράματος από μεταλλάξεις ανθρωπίνων οργάνων με θαυμαστά περίπλοκες λειτουργίες.

Το προσωπικό λεξιλόγιο χτίζεται με περίπλοκους σχηματισμούς που παίρνουν την όψη ενός βιολογικού οργανισμού του οποίου η ανάγνωση παραμένει ένα αίνιγμα. Οι όποιες αναφορές σε στοιχεία βιολογικά και οργανικά, σε παραπομπές βιβλίων ανατομίας και θαλάσσιων μικροοργανισμών υπερισχύουν έναντι της ποιητικότητας της γραφής. Αποτυπώνεται με συνέπεια η έννοια της συνειδητής επιλογής, του γραμμικού σημείου που συνυπάρχει με τη φυσική παρόρμηση της χειρονομίας.

Η μπαρόκ ανάπτυξη των πλεγμάτων εισαγάγει τη διάρθρωση μίας εξαιρετικά πολύπλοκης γλώσσας που επιδιώκει όχι την κατασκευή μιας πραγματικότητας, αλλά τη σύσταση μιας πολυεπίπεδης  ομογενοποιημένης μάζας. Η θέαση κλιμακώνεται  με τα διαφορετικά επίπεδα της λειτουργίας της αντίληψης. Τα όρια των μορφών υφαίνουν μία καλειδοσκοπική πραγματεία μεταξύ τέχνης και επιστήμης.