Katerina Zafeiropoulou

Autopsy

Το σώμα στα έργα της Κατερίνας Ζαφειροπούλου αποτελεί πηγή προβληματισμού σχετικά με την ύλη, την καταγωγή της ζωής, την εξέλιξη του ανθρώπινου σώματος μέσα στον χρόνο και καταλήγει ως ένα αντικείμενο με απροσδιόριστη χωρική τοποθέτηση. Ο χρόνος, η τραγικότητα της μετάβασης του και η φθορά της ύλης είναι το κυρίαρχο θέμα της εικαστικής της αποτύπωσης και έκφρασης. Ένα σώμα χιλιάδες διαφορετικές αντιδράσεις, οι περισσότερες ακαθόριστες, μη αντιληπτές πολλές φορές. Συναισθήματα που αλλάζουν διαρκώς, που διαρκούν ελάχιστα και από τη μια στιγμή στην άλλη, δίνουν τόπο στα αντίθετά τους. Η Κατερίνα Ζαφειροπούλου, επιχειρεί να κατανοήσει αυτόν τον αχανή και αέναο κόσμο.

H Κατερίνα Ζαφειροπούλου, μέσα από το φακό ενός μικροσκοπίου και μιας μικροκάμερας παρατηρεί και καταγράφει το εσωτερικό και εξωτερικό μέρος του σώματος.  Η συνύπαρξη αυτή των δύο κόσμων στην ίδια επιφάνεια προσδιορίζει τις λεπτές σχέσεις μεταξύ υγείας και ασθένειας, ηδονής και πόνου, νεανικότητας και γήρατος, ζωής και θανάτου.

Ισορροπώντας ανάμεσα στο ορατό και αόρατο, η όλη διαδικασία μοιάζει με οσμωτική κατάσταση που προσπαθεί να αποδείξει τον αντικατοπτρισμό του μη ορατού εσωτερικού στο ορατό εξωτερικό και να αποσαφηνίσει την σχέση που δημιουργείται. Η παράλληλη αναζήτηση της ρεαλιστικής απεικόνισης του σώματος ως μορφή, και της εσωτερικής βιολογικής του κατάστασης  διερευνά την υλικότητα του ως φυσικού αντικείμενου και ως υπαρξιακή συνθήκη.  Το υποκείμενο και το αντικείμενο ταυτίζονται με αυτή τη διπλή πορεία από μέσα προς τα έξω ή αντίστροφα, καθώς επίσης γίνονται αντικείμενο επιστημονικής και κοινωνικής μελέτης.

Αθήνα  12 – 03 – 2012

Χριστίνα Στριμπάκου, Ιστορικός Τέχνης